Χωρίς
καμία επιδημιολογική μελέτη, την ίδια στιγμή που ανακοινώνεται ότι η διασπορά
και η μεταδοτικότητα μεταξύ των μαθητών είναι ελάχιστη ως μηδαμινή, έκλεισαν εν μία νυκτί κυριολεκτικά τα δημοτικά
σχολεία όλης της χώρας. Με την πρόφαση του περιορισμού μετακίνησης των γονιών
τις ώρες προσέλευσης και αποχώρησης προς και από το σχολείο, μετακίνησης που
γίνεται είτε με τα πόδια σε ανοιχτό χώρο και με μάσκα είτε με αυτοκίνητα σε
κοντινές αποστάσεις, μπήκε λουκέτο και στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, μία βδομάδα
αφού έκλεισαν γυμνάσια και λύκεια με περίπου τον ίδιο αριθμό κρουσμάτων. Στη
θέση της δια ζώσης διδασκαλίας η Υπουργός ανακοίνωσε την εφαρμογή μίας νέας
φόρμουλας, όχι εκπαίδευσης μόνο αλλά επί της ουσίας ζωής, με το πρωί τηλεόραση
και το μεσημέρι σύγχρονη τηλεκπαίδευση. Σε δέκα λεπτά πετιούνται στον κάλαθο
των αχρήστων όλες οι έρευνες και οι μελέτες παιδαγωγών και γιατρών σχετικά με
τις συνέπειες υπερέκθεσης των παιδιών σε οθόνες και τα αποτελέσματα του
παρατεταμένου εγκλεισμού στη σωματική και ψυχική τους υγεία και η φόρμουλα «ζόμπι»
έρχεται να γίνει κρατική απόφαση και μάλιστα υποχρεωτική, όπως τονίστηκε.
Έκλεισαν,
λοιπόν, εκείνα τα σχολεία που κανείς και καμιά δεν κολλάει, εκείνα τα σχολεία
που το Υπουργείο έκανε τα πάντα για να είναι μαθητές και δάσκαλοι ασφαλείς. Και
ξέρουμε πολύ καλά όλοι και όλες ότι δεν πρόκειται απλώς και μόνο για ένα
κλείσιμο 15 ημερών. Και αυτό γιατί οι υπεύθυνοι κάνατε ό,τι περνάει από το χέρι
σας για να κλείσουν. Καμία μείωση των μαθητών/τάξη, καμία πρόσληψη
εκπαιδευτικών, ελλιπές προσωπικό καθαριότητας, ακόμα και ακατάλληλες μάσκες
στείλατε, αλλά και πάλι το σύνολο της σχολικής κοινότητας έκανε ό,τι ήταν
δυνατό για να κρατήσει τα σχολεία ανοιχτά, ακριβώς γιατί οι δάσκαλοι, οι μαθητές,
οι γονείς είμαστε αυτοί που νιώθουμε την αληθινή ανάγκη να βρίσκονται τα παιδιά
στο φυσικό τους χώρο, το σχολείο. Ούτε αυτό σεβαστήκατε.
Μιλάτε
στις τηλεοράσεις για διανομές υπολογιστών, για τεράστια συμμετοχή των μαθητών στην
τηλεκπαίδευση την ίδια στιγμή που φαντάζει πιθανότερο ο άνθρωπος να ταξιδέψει
στον Άρη από το να κάνει ένας μαθητής δημόσιου δημοτικού σχολείου μάθημα πληροφορικής.
Τα παιδιά μας φοιτούν σε ένα σχολείο που οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές είναι
ζωγραφιές. Σας το στείλαμε, κ. Κεραμέως, και σε επιστολή πριν από αρκετό καιρό.
Φυσικά, και δεν έχουμε παραλάβει ούτε μία ηλεκτρονική συσκευή, αφού μάλιστα
πέρσι εξαιρέσατε όσα σχολεία πριν από πολλά χρόνια είχαν παραλάβει το «ερμάριο»
με εκείνους τους 10 υπολογιστές. Σε ένα σχολείο, λοιπόν, 220 μαθητών συζητάτε
για τηλεκπαίδευση χωρίς καν να υπάρχει ένας υπολογιστής ανά τάξη. Και ξέρουμε
ότι δεν είμαστε το μόνο. Τι θα γίνει, λοιπόν, με εκείνα τα παιδιά που δεν έχουν
κανέναν τρόπο πρόσβασης στην υποτιθέμενη νέα εκπαιδευτική διαδικασία; Τι θα
γίνει με εκείνα τα παιδιά που ακόμα κι αν υπάρχει ένας υπολογιστής σπίτι έχουν
αδέρφια στην ίδια βαθμίδα ή/και γονείς που τηλεργάζονται; Τι θα γίνει με εκείνα
τα παιδιά που οι γονείς τους εργάζονται εκτός σπιτιού; Γιατί τηλεργασία και
μειωμένο ωράριο δεν έχουν οι εργαζόμενοι σε καταστήματα τροφίμων, οι οδηγοί και
οι μεταφορείς, όλοι οι υπάλληλοι του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, οι ελεύθεροι
επαγγελματίες ή οι γονείς μονογονεϊκών οικογενειών. Πώς θα λειτουργήσει η τηλεκπαίδευση
στα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες; Είναι δυνατό να ακούγεται διά στόματος
Υπουργού Παιδείας ότι υπάρχει δυνατότητα να παρακολουθεί το μάθημα
μαθητής/-τρια, ακούγοντάς το από το σταθερό τηλέφωνο; Στον αγγελικά πλασμένο
κόσμο σας μάλλον δεν είναι γνωστά όλα αυτά τα «θεματάκια», αλλά στον πραγματικό
δικό μας κόσμος είναι υπαρκτά.
Η δε κοινωνική σας αναλγησία
ξεπερνά κάθε όριο όταν για δεύτερη φορά κλείνετε τα σχολεία και δε φροντίζετε
καν να συνεχιστεί η διανομή των σχολικών γευμάτων. Τα χρήματα έχουν εγκριθεί
στον ιδιώτη ανάδοχο και το προηγούμενο σχολικό έτος και αυτό, αλλά τα γεύματα
δεν πραγματοποιούνται. Και μπορεί να σας φαίνεται περίεργο, αλλά όπως υπάρχουν
άνθρωποι που εξαρτώνται από το μισθό τους, υπάρχουν και παιδιά που εξαρτώνται
από αυτά τα γεύματα… και εσείς απλώς το 2020 τα αφήνετε νηστικά!
Μπορεί να μη σας αφορά, μπορεί να
μη σας αγγίζει, μπορεί να νομίζετε ότι σας σώζουν οι στημένες συνεντεύξεις, όμως,
είμαστε ένα καζάνι που βράζει. Και δεν μπορούμε να το πούμε πιο ξεκάθαρα… Ανοίξτε τώρα τα σχολεία!
Κόψτε
τα τηλεοπτικά σποτάκια και δώστε τα χρήματα στην υγεία και στην παιδεία.
Σπέρνετε ανέμους, θα θερίσετε θύελλες
