Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2017

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Για τα προσφυγόπουλα στα σχολεία μας και τις εναντίον τους επιθέσεις

Αθήνα, 21 Ιανουαρίου 2017

Ο Σύλλογός μας χαιρετίζει και στέκεται δίπλα στις δασκάλες, τους δασκάλους και τους γονείς του Περάματος, για την στάση και την προσπάθειά τους να υπερασπιστούν με πάθος το αυτονόητο δικαίωμα όλων των παιδιών στη μόρφωση, κατά την διάρκεια της απρόκλητης επίθεσης που δέχθηκαν από τον υπόδικο βουλευτή Γ. Λαγό και οπαδούς της ΧΑ στις 17/01/2017.
Είμαστε ενάντια σε όσους υποδύονται το ρόλο του «ανησυχούντος γονέα» στηριζόμενοι  σε αστήρικτους φόβους και αντιεπιστημονικές προκαταλήψεις τόσο για την ασφάλεια και την υγεία των παιδιών όσο και τον κίνδυνο που δήθεν αντιμετωπίζει ο «πολιτισμός μας».
Πρέπει να πούμε ότι δεν παραξενευτήκαμε από την επίθεση στα παιδιά. Η ιστορία του ρατσισμού έχει αποδείξει ότι δεν κάνει καμιά διάκριση στην ηλικία των θυμάτων του. Μόνο ανησυχία έχουμε, για το χώρο που βρήκε μια βίαιη και απρόκλητη ομάδα ώστε να εισβάλει με περίσσεια βία σε χώρο δημοτικού σχολείου σε ώρα λειτουργίας του, με βρισιές, μπουνιές και κλωτσιές, μπροστά στους μαθητές και τις μαθήτριες του σχολείου, με την παρουσία και την ανοχή της αστυνομίας για 8 ολόκληρες ώρες.
 Ο χώρος αυτός δόθηκε όταν τα δικαιώματα των παιδιών μπήκαν σε διαβούλευση. Κατά τη διαβούλευσή τους γεννήθηκε το Ωραιόκαστρο και το Πέραμα.
Ο χώρος δόθηκε και δίνεται όταν οι κρατικοί φορείς και οι γιατροί χωρίς σύνορα απολογούνται και «καθησυχάζουν» για τον εμβολιασμό των προσφυγόπουλων. Γιατί κανείς αρμόδιος δεν έχει πει δημόσια ότι ο υποχρεωτικός εμβολιασμός των παιδιών απορρέει από το δικό τους δικαίωμα στην υγεία αφού ένα μη εμβολιασμένο παιδί πιθανόν να αρρωστήσει πολύ σοβαρά από μικροοργανισμούς απολύτως ακίνδυνους για όσα έχουν εμβολιαστεί; Γιατί πανεπιστημιακοί και ΜΜΕ (με ελάχιστες τιμητικές εξαιρέσεις)  δεν τονίζουν την σημασία της ανταλλαγής πολιτισμικών στοιχείων στην εξέλιξη και πρόοδο του ανθρώπινου πολιτισμού; Η Ιστορία έχει αποδείξει ότι πολιτισμοί που απομονώθηκαν και περιχαρακώθηκαν οδηγήθηκαν στην παρακμή και την εξαφάνιση.

Αφήσαμε για το τέλος το σημαντικότερο σημείο της τοποθέτησή μας. Στο σχολείο μας, στη διάρκεια του κανονικού προγράμματος και όχι σε «ειδικές ζώνες», φοιτούν 25 προσφυγόπουλα που μένουν στη γειτονιά μας και είμαστε περήφανες και περήφανοι γι’ αυτό. Περήφανες και περήφανοι που εξασφαλίσαμε έγκαιρα την τάξη υποδοχής τους και τη δυνατότητα συμμετοχής τους στο ολοήμερο πρόγραμμα. Θα υπερασπιστούμε τα προσφυγόπουλα όπως υπερασπιζόμαστε όλα τα παιδιά του σχολείου μας, ελληνόπουλα και μεταναστόπουλα, αγόρια και κορίτσια, «καλούς» και «κακούς» μαθητές, ήσυχους και ζωηρούς, ευγενικούς και θρασείς,  με το ίδιο πάθος με τις δασκάλες και τους δασκάλους του Περάματος. Διότι αυτή είναι η αξία του πολιτισμού μας, οπότε θα φωνάξουμε σε οποιοδήποτε ρατσιστή, ότι όχι δεν έχουμε το ίδιο πολιτισμό με αυτόν.